Saturday, May 20, 2017

तेव्हा...

त्या निलायम सांजवेळी सोडूनि गेलीस जेव्हा
आपुला युगांचा संपला संबंध होता
नील नुसते एकटे आकाश अन
सैराट तो वारा किती निर्बंध होता

मोडुनी गेलीस सारे बांध तरीही
राहुनी गेल्याच काही इवल्या कळ्या
तुटला जरी तू माळलेला गजरा तरी
अलवार अजुनि अंतरीचा अनुबंध होता

एकटा पडलो आता मी दूरच्या क्षितिजापरि
उरला तुझा आभास नुसता सांजेवरी
पाऊस आता आठवांचा अंतरी अन
भरला स्मृतींचा आर्त ओला मृदगंध होता

1 comment: